تغییرات مکانی- زمانی از طریق محاسبه متریک‌های سیمای سرزمین و به کارگیری ماتریس خطای طبقه‌بندی شده منطقه حفاظت شده دنا

اکولوژی سیمای ‌سرزمین دیدگاهی نوین است که به اثرات متقابل الگوی فضایی روی فرایندهای بوم‌شناختی می‌پردازد؛ اصول مهم سیمای ‌سرزمین عبارتند از: ترکیب سیمای‌ سرزمین، ساختار و کارکرد و تغییر. برای کمی نمودن ویژگی‌های سیمای ‌سرزمین و ارزیابی و مطالعه زیستگاه در مقیاس سرزمین، از متریک‌های سیمای ‌سرزمین استفاده می‌شود که با کمی نمودن این ویژگی‌ها می‌توان در تصمیم‌گیری‌های مدیریتی به منظور حفاظت، سریع‌تر و کم هزینه‌تر به نتیجه رسید. در این پژوهش سعی بر آن است تا با استفاده از این متریک‌ها، بتوان تصمیم‌گیری‌های حفاظتی را در یک منطقه حفاظت شده به انجام رسانید و مطالعات را در محدوده‌ی یک منطقه‌ی حفاظت شده به انجام رسانید و مطالعات را در این زمینه سهولت بخشید تا بتوان از داده‌های حاصل از متریک‌های اکولوژی سیمای ‌سرزمین در کنار سایر عوامل محیط‌زیستی و اکولوژیکی برای تصمیم‌سازی و مدیریت یک منطقه تحت مدیریت بهره برد.  بدین منظور منطقه حفاظت شده دنا به عنوان منطقه‌ی مطالعاتی انتخاب گردید؛ به منظور بررسی میزان تغییرات در منطقه حفاظت شده دنا از داده‌های ماهواره‌ایMSS 1976وIRS 2008 استفاده شده است. به کمک اکستنشن patch analyst در نرم‌افزار Arc view3.3 متریک‌های اکولوژی سیمای ‌سرزمین برای هر کاربری مورد اندازه‌گیری قرار گرفت. روند تغییرات آشکار‌سازی و بین اطلاعات به دست آمده مقایسه‌ای صورت گرفت آنالیزهای آماری برای دوره زمانی 30 ساله به روش نظارت شده حداکثر شباهت و به منظور تعیین تغییرات روش مقایسه پس از طبقه‌بندی و الگوریتم حداکثر احتمال به کار گرفته شد. محاسبات حاکی از آن است که به مساحت اراضی کشاورزی، مسکونی افزوده شده و از مساحت جنگل، مراتع و صخره‌ها کاسته شده است. در این تحقیق، با مطالعه رسوبات دریاچه نئور، با استفاده از روش گرده‌شناسی (پالینولوژی)(1)، پاسخ تغییرات پوشش گیاهی منطقه نئور در شمال‌غرب ایران نسبت به تغییرات آب و هوایی در دوره دیریخبندان و هولوسن مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا، نمونه‌های مورد بررسی از سه متر پایینی مغزه رسوبی دریاچه به طول هشت متر انتخاب شد و سپس با تفسیر تغییرات پوشش گیاهی به‌دست آمده از نمودار گرده‌شناسی دریاچه نئور، به‌ترتیب دوره‌های آب و هوایی شامل دیرین یخبندان، سرد یانگر دریاس و هولوسن پیشین شناسایی شد. در این پژوهش، با محاسبه نسبت‌های گرده، فازهای رطوبتی در دوره هولوسن پیشین تعیین شد. تغییرات پوشش گیاهی منطقه نئور، هم‌زمان با فاز مرطوب هولوسن پیشین از نوع جنگلی- استپی با گونه غالب درمنه بود. بر اساس شواهد به‌دست آمده از بررسی موردی مشخص شد که در این منطقه به‌دلیل وجود تنوع پوشش گیاهی و حفظ به نسبت خوب دانه‌های گرده در رسوبات، می‌توان از روش گرده‌شناسی برای بازسازی پوشش گیاهی منطقه نئور استفاده نمود.